دلایل آب آوردن زانو و راه های درمان آن

آب‌ آوردن زانو به وضعیتی که موجب انتشار مایعات اضافی در اطراف مفصل زانو است گفته می شود. این وضعیت معمولاً ناشی از عواملی نظیر عفونت‌ها، آرتروز و آسیب‌های زانو است. در زمان آب آوردن، ممکن است خون، پسماندها و سایر مایعات در ناحیه اطراف مفصل زانو تجمع یابند و باعث تورم آن شوند. گاهاً یک زانوی متورم ممکن است بدون درد باشد، اما در مواردی که تورم از آب آوردن ناشی شده باشد، احتمال درد در زانوی بیمار وجود دارد. افراد مبتلا ممکن است نتوانند زانوی خود را به‌طور کامل خم و دراز کنند و در هنگام راه‌رویی نیز ممکن است درد احساس کنند.

5 مورد از علائم آب آوردن زانوها

علائم آب آوردن زانو می‌تواند شامل موارد زیر باشد:

1. درد: شخص ممکن است در زمان حرکت زانو یا در وضعیت استراحت درد احساس کند. این درد می‌تواند تیز، خفیف، یا مداوم باشد.
2. تورم: قسمت مبتلا به آب آوردگی زانو به طور معمول بزرگتر، پر یا تورم شده است.
3. محدودیت در حرکت: شخص ممکن است در حرکت زانوی خود محدودیت داشته باشد و نتواند به طور کامل خم شده یا به طور کامل باز شود.
4. سفتی: دارایت زانو احساس سفتی می‌کند و نمی‌تواند آزادانه حرکت کند.
5. صداهای زانو: ممکن است در زمان حرکت زانو صداهای خراشیدن یا تیره را شنیده توسط فرد مبتلا.  

علت های مبتلا به آب آوردن زانو چیست؟

به‌طورعمده، آب آوردن زانو به دو دلیل ممکن است:

1- آسیب ورزشی: آب آوردن زانو ممکن است ناشی از آسیب‌های ورزشی مانند ضربه‌ها، خم شدن زیاد زانو، یا پاره شدن رباط‌ها و طبقات زانو باشد. این آسیب‌ها ممکن است باعث تورم، درد، و محدودیت در حرکت زانو شود.

2- التهاب مفصل: برخی از بیماری‌های التهابی مانند التهاب مفاصل (مثل آرتریت روماتوئید و آرتریت عفونی) باعث آب آوردن زانو می‌شوند. این التهاب‌ها باعث التهاب و تورم مفاصل می‌شوند و منجر به این بیماری برای زانو می‌شوند.

آیا آب آوردن زانو خطرناک است؟

آب آوردن زانو به طور کلی یک وضعیت طبیعی است و خطری ندارد. اما ممکن است در برخی موارد خاص این معضل نشان از مشکلی در سیستم عروقی-عصبی بدن باشد که به تشخیص یک پزشک نیاز دارد. به عنوان مثال، اگر آب آوردن زانو همراه با درد، تورم، قرمزی، یا تغییر در حرکت و کارکرد زانو باشد، ممکن است نشانه مشکلاتی مانند التهاب مفصل، پارگی رباط صلیبی، شکستگی استخوان و یا سایر آسیب‌ها باشد. 

آب آوردن زانو نشانه چیست؟ آیا باید نگران آن بود؟

آب آوردن زانو یا به زانو اومدن نشانه ای است که در فوتبال و ورزش های مشابه ممکن است مشاهده شود. این حرکت به معنای این است که بازیکنی بعد از گرفتن ضربه یا خستگی به سطح زمین می‌نشیند و به نوعی بهداشت می‌کند. مثلاً اگر بازیکنی در طول بازی ضربه‌ای را دریافت کند و احساس درد یا خستگی کند، این حرکت را انجام می‌دهد تا این امکان را داشته باشد که نیاز داشته باشد برخلاف فعالیتی که مجبور به انجام آن شده است به زمین بماند. همچنین، در بعضی موارد بازیکنان این حرکت را به منظور توقف بازی در نمایشی عمدی انجام می‌دهند که به آن “وقفه نشانی” می‌گویند.

آب آوردن زانو آیا با عوارض همراه است؟

عوارض آب آوردن زانو می توانند شامل موارد زیر باشند:

1. درد و تورم: آب آوردن زانو ممکن است منجر به درد و تورم زانو شود. این عارضه را معمولاً به دلیل انبساط مفاصل و بافت های زانویی بر اثر انبساط عروق خونی توصیف می کنند.
2. محدودیت حرکت: آب آوردن زانو می تواند منجر به محدودیت حرکت و چرخش زانویی شود. این ممکن است باعث مشکل در استقامت و عملکرد روزمره شود و راه رفتن یا حتی انجام فعالیت های روزمره را دشوار کند.
3. درد در زانو و مفصل میانی: آب آوردن زانو ممکن است منجر به درد در مفصل میانی زانو، یکی از مفاصل اصلی زانو، شود. این مشکل معمولاً با ضایعات غضروفی و التهاب مفصلی خود زانو همراه است.
4. سفت شدن مفصل: آب آوردن زانو در برخی موارد ممکن است منجر به سفت شدن مفصل زانو شود. این ممکن است حاصل از انبساط و یا انسداد ساختارهای درونی مفصل باشد و منجر به محدودیت حرکت و تشدید ناراحتی زانویی می شود.
5. التهاب مفصل: در برخی از موارد، آب آوردن زانو ممکن است باعث التهاب مفصل زانو شود. این ممکن است منجر به تورم، درد و کاهش عملکرد زانو شود.

استفاده از زانوبند زاپیامکس برای درمان آب آوردن زانو

زانوبند زاپیامکس یک زانوبند پوشیدنی است که برای حمایت از زانوها در طول استراحت از یک فعالیت روزمره استفاده می‌شود. استفاده از زانوبند زاپیامکس برای درمان آب آوردن زانو نیز بسیرا مفید است از دیگر مزایای آن میتوان به:

1.جهت پیشگیری از آسیب به زانو: پس از انجام ورزش‌هایی مانند فوتبال، بسکتبال، دویدن، پیاده‌روی و … زانوبند زاپیامکس می‌تواند با ماساژ دادن به پیشگیری آسیب‌های مرتبط با زانو، نظیر تمام شدن زانو، شکستگی، ضایعات غضروفی و … استفاده شود.

2.درمان آسیب و التهاب زانو: در صورتی که زانو آسیب دیده است و حالت التهاب و یا درد زانو دارد، زاپیامکس می‌تواند به کاهش التهاب و درد در زانو کمک کند. این وسیله با ایجاد امواج مستقیم بر روی زانو، از تحریک عصب‌های دردزا زانو جلوگیری می‌کند.

3.درمان و پیشگیری از زانو پرانش: زانوبند زاپیامکس برای افرادی که به ندرت یا به صورت مکرر زانو پرانش دارند، می‌تواند مفید باشد. با استفاده از زانوبند زاپیامکس، میزان گردش خون در زانو افزایش می‌یابد و احتمال زانو پرانش کاهش می‌یابد.

تشخیص آب آوردن زانو چگونه امکان پذیر است؟

برای تشخیص می‌توانید اقدامات زیر را انجام دهید:

۱. ارزیابی علایم و نشانه‌ها: مشاهده کردن و جمع‌آوری هر گونه علامت یا نشانه‌ای مرتبط با آب آوردن زانو مانند درد، تورم، آب ریختگی، کبودی، محدودیت در حرکت و استقامت و…

۲. استراحت: در صورت تشخیص آب آوردن زانو، استراحت و کاهش فعالیت‌های بارز و فشار زیاد بر زانوی خود را به خاطر داشته باشید تا بهبود پیدا کند.

۳. استفاده از بسته‌های یخ: استفاده از بسته‌های یخ در منطقه زانو برای کاهش التهاب و تورم می‌تواند مفید باشد. باید روزانه چند بار برای حدود 15 تا 20 دقیقه بسته یخ بر روی زانو قرار دهید. اما مطمئن شوید که بسته یخ را با محافظ میانی به ارتفاع سه ؟چهار لایه پلاستیک بپیچید تا دستگاه عصبی ، موهای سطحی و پوست اطراف در آسیب نبیند.

۴. کمپرس های فشاری: استفاده از کمپرس‌های فشاری نظیر بانداژهای الاستیکی می‌تواند به کاهش تورم و درد کمک کند. ولی از استفاده از کمپرس‌های فشاری بسیار محکم که باعث قفل شدن خونرسانی و عملکرد طبیعی زانو می‌شود، خودداری کنید.

۵. بالا بردن زانو: قرار دادن بالشتک زیر زانو در صورتی که مقعد برخی ساعاتی در روز بنشینید، می‌تواند به کاهش تورم و استراحت زانو کمک کند.

۶. مصرف ضد التهاب‌ها: مسمومیت از معده‌تان نیست، می‌توانید از داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی (NSAIDs) مانند ایبوپروفن یا ناپروکسن استفاده کنید تا به کاهش التهاب و درد کمک کند. 

درمان اولیه برای کنترل آب آوردن زانو 

در صورتی که زانوی شما آب آورده باشد، ممکن است نیاز به درمان کلینیکی داشته باشید. درمان­های کلینیکی معمولاً بر اساس علت آب آوردن زانو شما تعیین می­شوند. برخی از این درمان­ های کلینیکی عبارتند از:

1. داروها: در برخی موارد، ممکن است پزشک شما داروهای ضد التهاب (مانند ایبوپروفن) یا داروهای ضدالتهاب غیراستروئیدی ( مانند دیکلوفناک) به شما تجویز کند تا التهاب و درد زانو را کاهش دهید.
2. درمان فیزیکی: فیزیوتراپی ممکن است آب آوردن زانو را بهبود بخشد. تمرینات تقویتی و استراحت به زانو کمک می­کند تا بهبود یابد و قوام بیشتری بدست آورد.
3. جراحی: در برخی موارد، احتمال وجود مشکل جدی در زانو وجود دارد که نیاز به جراحی دارد. این ممکن است شامل تمیز کردن مفصل زانو و جراحی برای رفع مشکلات مثل شکستگی­ها، ریزش مفصل و غیره باشد.
4. روش­های پزشکی دیگر: در بعضی موارد، درمان­های کلینیکی دیگر مثل تزریق استروئیدها، کورتیزون ها یا مواد شماره دهنده می تواند مفید باشد تا التهاب زانو را کاهش دهد.

درمان آب زانو با خارج کردن مایع مفصلی 

خارج کردن مایع مفصلی به عنوان روشی درمانی برای آب آوردن زانو استفاده می‌شود در صورتی که مایع مفصلی به‌صورت غیرطبیعی افزایش یافته باشد و علائمی مانند درد، تورم، و سفتی در مفصل وجود داشته باشد. این روش با عمل جراحی انجام می‌شود و به منظور کاهش درد و تورم و بهبود عملکرد مفاصل استفاده می‌شود.

روش خارج کردن مایع مفصلی شامل مراحل زیر است:

1. ضدعفونی: در ابتدا، منطقه مورد عمل به‌طور کامل ضدعفونی می‌شود تا جلوی عفونت را بگیرد.
2. موضع‌ نیافتن و بی‌حسی: شما ممکن است در دوره‌ای از زمان موضع‌نیافتگی (به معنای تزریق یک چیزی که باعث موضع‌نیافتگی می‌شود در محل عمل) بعلاوه بی‌حسی موضعی یا کلی انجام شود.
3. چک کردن و نشانه‌گری منطقه عمل: سپس، پزشک بر روی محل عمل نشانه‌گری می‌کند تا بتواند سرنگ را به مقصد صحیح هدایت کند.
4. استخراج مایع مفصلی: پزشک با سرنگی که به سوزن متصل است وارد مفصل می‌شود و مایع مفصلی جمع‌آوری می‌شود. ممکن است لازم باشد چندین بار این عمل تکرار شود تا تمام مایع مفصلی بیرون آید.
5. قرار دادن تزریق مبدا پارزیند به جای منطقه عمل: پس از جمع‌آوری مایع مفصلی، پزشک ممکن است تزریق مبدا پارزیند (مایعی که شباهت‌هایی با مایع مفصلی دارد) در محل عمل انجام دهد، تا فشار معمولی را در مفصل برقرار کند.
6. پوشیدن بالاتنه (در صورت لزوم): برخی از افراد ممکن است بعد از عمل بالاتنه پزشکی (مثلاً یک البسه یا بانداژ) بر روی منطقه مورد عمل بگذارند تا پشتیبانی و حفاظت بیشتری داشته باشند.

تزریق کورتیزون برای جلوگیری از آب آوردن زانو

تزریق کورتیزون یک روش درمانی دیگری برای آب آوردن زانوها است که در آن هورمون کورتیزون (یا هیدروکورتیزون) به صورت مستقیم وارد بدن تزریق می‌شود. کورتیزون یک هورمون استروئیدی است که توسط بدن تولید می‌شود و در کنترل التهاب و سیستم ایمنی نقش دارد. تزریق کورتیزون معمولاً در درمان التهابات مفصلی مانند آرتریت روماتوئید، آرتروز و تنیس‌الباعث استفاده می‌شود.

این تزریق می‌تواند در کاهش التهاب، درد و محدودیت حرکت مفاصل کاربرد داشته باشد. علاوه بر این، تزریق کورتیزون می‌تواند در درمان برخی از مشکلات عضلانی و اسکلتی مثل توندگی عضلات و بورسیت نیز مفید باشد.